Wat doe jij als je iets vergeten bent om te doen en je het op korte termijn af moet hebben?

Een blog over mijn huidige situatie. Ik sta op het punt van weg gaan en spreek telefonisch een vriendin. We hebben het over zichtbaarheid in je onderneming en ik vertel waarom ik gekozen heb voor mijn blog. Mijn blog!! Shit! Morgen is het donderdag en ik heb nog niks. En vanavond is mijn yoga avond. Oei..

Wat doe jij in zulke situaties:
-Raak je in de paniek en voel je stress?
-Heb je last van uitstelgedrag en ga je redenen bedenken waarom het niet erg is als je een keer een week overslaat?
-Doe je het dan maar half?
-Geef je het gelijk op en doe je het helemaal niet?
-Ben je streng voor jezelf en veroordeel je je dat je het vergeten bent?
-Accepteer je dat het zo is en leg je je er gelijk bij neer?
-Schiet je in actie en ga je gelijk aan de slag?

En… interessanter nog: hoe zou je willen dat je reageert?

Daar wordt het interessant. Want als je weet wat je doet en wat je graag zou willen dat je doet, dan kun je daar op anticiperen.

Bij mij wisselt dit. Dit heeft alles te maken met mijn commitment. Hoe sterk is mijn commitment op deze opdracht? En ook, met wie heb ik afgesproken dat ik dit zou doen? Als ik dit niet alleen met mezelf maar ook met anderen heb afgesproken, dan is de kans groter dat ik zorg dat mijn blog morgen online staat. Als je dit weet van jezelf, dan kun je dus ook zelf creëren.

Maar ook met commitment aan mezelf kom ik vaak een eind. Ik werk behoorlijk goed onder tijdsdruk. Ik denk dat dit voor veel mensen zo is. Als de nut en noodzaak groot genoeg zijn, dan zet ik de turbo aan en kom ik gelijk in actie. Met deze instelling doorliep ik ook mijn Middelbare schooltijd. In de brugklas was ik een zeer ijverige student en haalde ik prachtige cijfers. Mijn huiswerk had ik altijd af. De jaren daarna werd mijn sociale leven ook erg interessant en maakte ik bewust keuzes hierin. Ik ben simpelweg praktisch ingesteld. Laat mij maar opdrachten maken. Sterker nog, ik zorgde er altijd voor dat ik structureel een aantal opgaven voor lag. Wanneer je in de les huiswerk mocht maken zette ik de turbo aan, waardoor ik het laatste gedeelte van de les altijd zat te kletsen met vrienden en vriendinnen. Als de leraar vervolgens kwam kijken waar je was met je maakwerk, dan was er geen enkel probleem omdat je ruim voor lag op wat moest en kon je gezellig verder kletsen.

Mijn huiswerk was dus altijd af, maar ik kreeg uitstelgedrag bij het leerwerk. Het leerwerk begon vaak op de dag van mijn proefwerk om 06.00 uur ’s ochtends, liggend in mijn bed. Om vervolgens te balen dat ik niet alles af kreeg en soms toch wat stress voelde vooraf. Een voldoende, dat was het doel bij de vakken waar ik het nut en de noodzaak niet van inzag. De vakken die ik interessant vond, gingen me makkelijker af. Maar wanneer ik slecht stond voor een vak, dan was de nut en noodzaak hoog en zorgde ik er wel voor dat ik dagen van te voren aan het leren was en ik een goed punt haalde om mijn gemiddelde weer te laten stijgen.

Als ik zaken interessant vind, zoals boeken over persoonlijk leiderschap of mijn eigen onderneming bouwen, dan ga ik ervoor. Mijn commitment is hoog en ik houd me aan mijn planning. Tot op een bepaalde hoogte. Want als ik de balans kwijt ben, dan is de nut en noodzaak voor rust en ontspanning groter en kies ik daar bewust voor.  Voor mij is het juist de uitdaging om mijn week vooraf zo in te delen dat ik in balans blijf.

Om mijn commitment hoog te houden, helpen bepaalde dagelijkse rituelen mij. De uitkomst van een jaenlange zoektocht en iedere keer scherp ik mijn dagelijkse handelingen weer bij. Waarom ik dit doe? Het levert me zoveel op! Meer rust, meer focus, meer opbrengsten en ga zo maar door. Ik zal in mijn blog van volgende week hier meer over vertellen.