Van juf naar groot durven dromen en denken.

Stel, je bent iemand die altijd wilt leren en groeien en hierdoor altijd nieuwe uitdagingen wilt op werkgebied. Dan ben je dus iedere paar jaar op zoek naar een nieuwe uitdaging. Dat heb ik dus. Lang ging dit bij mij onbewust zo en vond ik de uitdagingen binnen mijn huidige baan in het speciaal onderwijs. Totdat mijn oogkleppen afgingen en ik nog groter durfde te dromen en denken. Ik neem je even mee in dit proces.

 

Als kind wist ik al dat ik juf wilde worden. En op mijn 20ste stond ik voor de klas in Rotterdam. De allochtone kinderen en chronisch zieke kinderen stolen mijn hart. Vanaf toen wist ik ‘Ik wil meer zijn dan alleen juf.’ En zo begon ik 11 jaar geleden in Middelburg op de Klimopschool. Een school voor zeer moeilijk lerende kinderen. Ik ging lesgeven aan jongeren van 15-20 jaar met een verstandelijke beperking. Iedere paar jaar ontstond er een verandering. Van fulltime leerkracht naar een paar dagen voor de klas en een paar dagen als stagebegeleider aan de slag. Om de jongeren met een beperking zo zelfstandig en flexibel mogelijk klaar te stomen voor de maatschappij. Talenten en passies koppelen aan een werkplek of dagbesteding. Win-win situaties creëren voor bedrijf of dagbesteding en leerling. Dit werd uiteindelijk mijn hoofdtaak, naast overige ontwikkeltaken. Het omzetten van theorie naar praktijk op een gestructureerde manier met betrokkenheid en persoonlijke aandacht is mijn kracht hierin.

Toen ik in deze jaren een 3,5 daagse training volgde bij Remco Claassen over persoonlijk leiderschap ging ik nog dieper nadenken over wie ik ben en wat ik wil. Ik kwam erachter dat één van de dingen die mij drijft is dat ik altijd wil groeien en anderen wil inspireren om te groeien. Vandaar dat het onderwijs mij zo goed past.

Al jaren hiervoor had ik de boeken ‘IK’ en ‘WIJ’ van Remco Claassen gelezen en sindsdien was ik bezig om dat wat ik deed te checken met de vraag: ‘Geeft dit me (vooraf – tijdens – na afloop) energie? Dus ook bij de taken binnen mijn werk was ik hier alert op. Zo kwam ik erachter dat ik jarenlang 9 van de 10 dagen fluitend naar mijn werk ging. Op reis werd dit vaak bevestigd als ik vertelde over mijn baan aan andere reizigers en ik vaak terug kreeg dat ik helemaal ging stralen als ik vertelde over mijn baan. Totdat ik vorig jaar merkte dat het wat meer routine werd na 10 jaar werken in dezelfde organisatie en ik 8 van de 10 dagen fluitend naar mijn werk ging. Dat was het moment dat ik besefte: ik wil iets veranderen. Ik wil niet wachten tot ik 7 van de 10 dagen fluitend naar mijn werk ga, daar vind ik het leven te leuk voor. Dat gevoel was zo overduidelijk dat het voor mij de start was van een nieuw avontuur.

Omdat reizen één van mijn passies is, was het gemakkelijk om te beslissen om op wereldreis te gaan. Hier kwam ik de lange reis in de daarop volgende zomervakantie van terug. Ja ik reis enorm graag, maar ik vind het in Nederland ook fantastisch en blijf me ook graag verder ontwikkelen. Wat er gebeurde vond ik heel mooi, door me te richten op alles loslaten van wat ik nu had, gingen mijn oogkleppen af en durfde ik pas echt groot durf te dromen en denken.

Daar begon het idee om mijn leven in zijn geheel zo te kunnen inrichten zodat ik mijn inkomen verdien met passieprojecten. Ik wil een soort basis verdienmodel creëren en daarnaast de passieprojecten kunnen doen waar ik op dat moment blij van word. De vrijheid, creativiteit en blijheid die me dat gaat geven is dat wat me drijft.

Maar daarmee was er nog geen INSIDE Middelburg ontstaan. Hoe kwam ik dan vanuit daar op het idee van INSIDE Middelburg? Ik schrijf erover in mijn volgende blog.